resim

dondurulmuş duygu konservesi

kişinin çevresinde yaşayıp üzerine bıraktığı etkileri kimi zaman kaos kimi zaman dinginlik olan ruh halini dilediğince dile getirme.

(bkz:persfektin keşfedilmesi)(u: masaccio, botticelli, leonardo da vinci, michelangelo, raffaello...)

demir demirkan'ın en iyi şarkısı. ne zaman dinlesem lise yıllarıma götürüyor beni, 30 aralık pseudoyılbaşı partilerine. hiç fotoğraf çekilmemişiz, yazık..

rengi solmuş bir fotoğraf

hiç habersiz çekilmiş

belli ki çok eğlenmişiz

donuk bir an o geceden

o konuşan resimlerden

tanıdık sesler ve bir şarkı

gün ettik derken günleri

bir baktım geçmiş yıllar

terkettiğim şehirler, dostlar, sevgililer

kaybolmuş birer birer

yine aynı şarkı çalıyor

başka dostlar etrafımda

bir resim de bu geceden

bir evde toplanmışız

herkes güzel giyinmiş

belli ki çok önemsemişiz

donuk gözler fotoğaftan

o konuşan bakışlardan

tanıdık sesler ve bir şarkı

gün ettik derken günleri

bir baktım geçmiş yıllar

terkettiğim şehirler, dostlar, sevgililer

kaybolmuş birer birer

yine aynı şarkı çalıyor

başka dostlar etrafımda

bir resim de bu geceden

bir yeni türkü klasiğidir aynı zamanda. onu da yazayım,

o kadar sevdim ki resmini

işte bugün konuştu benle

yorulmuştum çalışmaktan

karda uzun yürüdük senle

geceleri resmine baktım

olanları anlattım

seni bir görsem diye diye

uyudum yağmurun sesiyle

o kadar sevdim ki resmini

biliyorum görünce beni

hep tanıyordum diyeceksin

rüyalarımda hep sen vardın

hep tanıyordum diyeceksin..

okuduğum her cümlede

konuştuğum her insanda

gördüğüm her güzellikte

sen de varsın,

sen hep varsın..

fotoğraftan çok farklı olan ama ısrarla onun yerine kullanılan kelime..