buyudukce ozlenen seyler – ydü sözlük – kibris ta bir sözlükcük | artik haber daha yakin

buyudukce ozlenen seyler

bir hata yaptığında sorumluluğun sana yüklenmemesi.. böyle olduğunu bilsek bu kadar can atmazdık büyümek için ama neyse artık
sasırma duygusu...buyudukce azalıyor sizi sasırtan seyler..aslında azalan sasırma duygusu..zira herseyi duymaya,yasamaya alısıyor insan..hic bisey koymaz oluyor..gozyasları azaldıgı gibi guluslerimizdeki ictenlik de azalıyor zamanla..duygularımızı yitiriyoruz her yeni gunle beraber..kendimizi korumak cabasıyla etrafımıza ordugumuz koruma cemberi gittikce daralıyor ve bu sefer bunun icinde bogulmaya basladıgını hissediyor insan..bırakın ne gelirse yasayın gitsin oysa..kanınızın cektigi sekilde..acıyıda sevinci de yasamalı..ben kaybolan duygularımı ozledim..
hiçbirşeyin sonunu düşünmemek.

sobaya ellersem elim yanar diye düşünmeden elleyebilmek .aşağıya atlarsam uçamam diye düşünmeyip atlamak
gecen gün annemle pehlivanogluna gittik.kapının önündeyken eski günler aklıma geldi.cocuklugum.4 kişiydik.metehan,fırat,samet ve ben.

girerdik kapıdan ve dogruca cikolata reyonuna.tobleronlar pahallıydı o zamanlar.calardık bizde.ceplerimize birer tobleron koyar cıkardık,kimsede görmezdi.sonra bigün biz girmedik.samet işi büyütcekti.istemedik girmeyi,o giricem dedi.girdi.cıkamadı.yakalandı.güzel bi sopa yedi.bizde kıs kıs gülüyoduk.ilkokul cocuguyuz daha.o anlar geldi aklıma.yok.hırsızlıgı özlemedim.arkadaslıgı özledim sadece...
kötülük nedir bilmemek herkesi melek gibi görmek...(u: insan yalandanda olsa kendini avutabiliyo hiç deilse)