yapı kredi yayınlarından çıkıyor galiba. kemikleri sızlıyordur adamın mezarında.
tuğla kitaplarin basinda gelir
marx’ın temel eseri. aynı zamanda kendi ifadesiyle uğruna sağlığını, ailesini ve mutluluğunu feda ettiği kitaptır. işçiler ve onların çıkarları için yazılmış olan kapital, yine marx’ın kendi deyimiyle burjuvazinin ve toprak sahiplerinin kafalarına o güne kadar yöneltilmiş en büyük top mermisidir.
üç cilten oluşmaktadır. 14 eylül 1867 de 1000 nüshalık bir baskı yaparak çıkan birinci ciltte marx sermayenin üretim sürecini ele alır. bu cildin ana içeriği ücretli emeğin sermaye tarafından sömürülmesi, kapitalizmdeki egemen üretim ilişkisidir. marx bu ciltte en çok bilinen kavramlarından biri olan artı-değerin bilimsel teorisini ortaya çıkartarak klasik burjuva iktisatçılarının açıklayamadığı artı değerin gerçek doğasını ve kökenini açıklamıştır. marx a göre işçi işgücünün yeniden üretimi için gerekli araçların değerini işgücünün belirli bir parçası içinde üretir. işgücünün geriye kalan parçasının yani artı iş zamanı işgücünün değerinin altında yada üstünde bir ek değer yada artı-değer yaratmakta kullanır. dolaysıyla ücret yalnızca emeğin fiyatı olarak görünür. bu yüzden de sömürü sürecini gizler. sanki işçi emeğini satmış ve emeğinin karşılığını almış görünür ama aslında ücretler her zaman ücretli emek tarafından üretilen toplam değerin altındadır. bu cilte marx aynı zamanda kapitalistin artı-değer oranını artırmak için kullandığı yolları tahlil eder. iki yol vardır birincisi gerekli iş zamanın büyüklüğünü sabit tutarak artı iş zamanını artırır ve ikinci olarak işgücü uzunluğunu sabit tutarak emeğin yoğunluğunu ve üretkenliğini artırır. böylelikle gerekli ve artı iş zamanı arasındaki ilişkiyi kendi lehine değiştirir
1885 yılında yayınlanan ikinci ciltte sermayenin dolaşım sürecini anlatır. sanayi sermayesi içinde formların ard arda gelişmelerini ve bu süreç içinde yer alan metabolizmi yakından inceler. marx bu ciltte üretim süreci içinde çoğalan sermayenin bütününün er yada geç metalara dönüşeceğini ve meta sermaye formuna bürüneceğini söyler. bu noktadan sonra kapitalist üretilen metaları satma sorunu ile karşı karşıya kalır. ürettiği ürünlerin yani metaların harcadığı bütün sermayenin değerini karşılaması gereklidir ve buna ek olarak ücretli işçiler tarafından üretilen artı değeride karşılamalıdır. dolayısıyla metalar üretimin ve dolaşımın bir bütünü olarak zaman ve mekan içinde bir şekilden ötekine, bir büyüklüğe doğru sürekli hareket içindedir. sürekli hareket toplumsal sermayenin bütünün doğal karakteridir.
1894 te basılan üçüncü ciltte ise bir bütün olarak kapitalist üretim süreci anlatılmaktadır.marx bir bütün olarak toplum ölçeği üzerinde kapitalist sınıfın çeşitli kesimlerinin çıkarlarının farklı şekide dile getirildiğini ileri sürer. sanayi, nakliyat, tarım, ticaret, ve bankalar arasında kapitalden daha fazla elde etmek için ücretli işçilerden sızdırılan artı-değerden daha büyük pay elde etmek için sürekli bir mücadele olduğunu söyler. bu cillte kredide ticarette, para dolaşımında ve tarımda sermayenin büründüğü özgül tiplerin ve şekillerin ayrıntılı incelemesini yapar. daha önceki sanayi kapitalistlerine ek olarak tüccarların,bankerlerin, büyük çiftçilerinde meta dolaşımındaki yerlerini ve artı değerin sermayenin farklı şekillerine tekabül eden şekillere bölünmesini inceler.
son olarak belirtmek gerekir ki das kapital yalnızca karl marx tarafından yazılmamıştır. engels inde bu kitabın yazılmasında büyük emeği olduğunu hatırlatmak gerekir. karl marx ın yıllarını verdiği kapitalin birinci cildinin basımından sonra ölmesi üzerine son iki cildi engels tarafından marx ın elyazmalarından derlenerek hazırlanmıştır. ayrıca engels eserin tarihsel ve eleştirisel bölümü olan artı-değer teorilerini de kapital’ini dördüncü ve son cildi olarak yazmaya niyetlenmiş ama bunu yapamamıştır.
üç cilten oluşmaktadır. 14 eylül 1867 de 1000 nüshalık bir baskı yaparak çıkan birinci ciltte marx sermayenin üretim sürecini ele alır. bu cildin ana içeriği ücretli emeğin sermaye tarafından sömürülmesi, kapitalizmdeki egemen üretim ilişkisidir. marx bu ciltte en çok bilinen kavramlarından biri olan artı-değerin bilimsel teorisini ortaya çıkartarak klasik burjuva iktisatçılarının açıklayamadığı artı değerin gerçek doğasını ve kökenini açıklamıştır. marx a göre işçi işgücünün yeniden üretimi için gerekli araçların değerini işgücünün belirli bir parçası içinde üretir. işgücünün geriye kalan parçasının yani artı iş zamanı işgücünün değerinin altında yada üstünde bir ek değer yada artı-değer yaratmakta kullanır. dolaysıyla ücret yalnızca emeğin fiyatı olarak görünür. bu yüzden de sömürü sürecini gizler. sanki işçi emeğini satmış ve emeğinin karşılığını almış görünür ama aslında ücretler her zaman ücretli emek tarafından üretilen toplam değerin altındadır. bu cilte marx aynı zamanda kapitalistin artı-değer oranını artırmak için kullandığı yolları tahlil eder. iki yol vardır birincisi gerekli iş zamanın büyüklüğünü sabit tutarak artı iş zamanını artırır ve ikinci olarak işgücü uzunluğunu sabit tutarak emeğin yoğunluğunu ve üretkenliğini artırır. böylelikle gerekli ve artı iş zamanı arasındaki ilişkiyi kendi lehine değiştirir
1885 yılında yayınlanan ikinci ciltte sermayenin dolaşım sürecini anlatır. sanayi sermayesi içinde formların ard arda gelişmelerini ve bu süreç içinde yer alan metabolizmi yakından inceler. marx bu ciltte üretim süreci içinde çoğalan sermayenin bütününün er yada geç metalara dönüşeceğini ve meta sermaye formuna bürüneceğini söyler. bu noktadan sonra kapitalist üretilen metaları satma sorunu ile karşı karşıya kalır. ürettiği ürünlerin yani metaların harcadığı bütün sermayenin değerini karşılaması gereklidir ve buna ek olarak ücretli işçiler tarafından üretilen artı değeride karşılamalıdır. dolayısıyla metalar üretimin ve dolaşımın bir bütünü olarak zaman ve mekan içinde bir şekilden ötekine, bir büyüklüğe doğru sürekli hareket içindedir. sürekli hareket toplumsal sermayenin bütünün doğal karakteridir.
1894 te basılan üçüncü ciltte ise bir bütün olarak kapitalist üretim süreci anlatılmaktadır.marx bir bütün olarak toplum ölçeği üzerinde kapitalist sınıfın çeşitli kesimlerinin çıkarlarının farklı şekide dile getirildiğini ileri sürer. sanayi, nakliyat, tarım, ticaret, ve bankalar arasında kapitalden daha fazla elde etmek için ücretli işçilerden sızdırılan artı-değerden daha büyük pay elde etmek için sürekli bir mücadele olduğunu söyler. bu cillte kredide ticarette, para dolaşımında ve tarımda sermayenin büründüğü özgül tiplerin ve şekillerin ayrıntılı incelemesini yapar. daha önceki sanayi kapitalistlerine ek olarak tüccarların,bankerlerin, büyük çiftçilerinde meta dolaşımındaki yerlerini ve artı değerin sermayenin farklı şekillerine tekabül eden şekillere bölünmesini inceler.
son olarak belirtmek gerekir ki das kapital yalnızca karl marx tarafından yazılmamıştır. engels inde bu kitabın yazılmasında büyük emeği olduğunu hatırlatmak gerekir. karl marx ın yıllarını verdiği kapitalin birinci cildinin basımından sonra ölmesi üzerine son iki cildi engels tarafından marx ın elyazmalarından derlenerek hazırlanmıştır. ayrıca engels eserin tarihsel ve eleştirisel bölümü olan artı-değer teorilerini de kapital’ini dördüncü ve son cildi olarak yazmaya niyetlenmiş ama bunu yapamamıştır.
karl marx ın yazdığı kitap ..
marx ın ilk cildini yazmaya ancak ömrünün yettiği .okumayı isteyipte odungiller ailesinden olduğunu görünce vazgeçtiğim kapitalizminin kaka olduğunu anlatan kitap