mezuniyet sonrasi insan psikolojisi

ne güzel eğleniyoduk,ne b.k yicem ben şimdi.

girmek istiyorum ben artık o psikolojiye.nasıl bişey olduğu hiç fark etmez

bir iki ay içinde öznesi olmak istediğim ruh hallerinden biri!

ilk gün mezun olmanın heyecanını yaşasanızda her geçen gün okulu bitirerek nasıl bir hatta yaptığnızı anlamaya başlıyorsunuz...

nerde o güzel ögrencilik yılları en çok kullnadığını cümlelerin başında oluveriyor bir anda..

şu an yaşadığım ve herkesin de başına geldiğini düşündüğüm boşluk..

boşluk

koca okul bitirmiş, mezun olmuş, kuşlar kadar özgür olan bünye ilk olarak güzel bir tatil yapmak, okula geliş amacı olan karakter gelişimi ve meslek sahibi olma hususunda biriktirdiklerini, güzel fırsatlar yakalayayıp denemek isteyecektir. yanlız önemli olan mezuniyet ve iş hayatına atılmak arası geçen zamandır yani kişinin yapmak istediği tatilin süresidir. şayet kişi hantalsa o süre hiç bitmeyecek cepten harcamaya, gereksizlik yaratmaya devam edecektir, bu tarz insanlara yaşama öl denilesidir.

edit: böyle bir insan yavrusuna denilmiş olup alınan cevap 'herkes okumak / çalışmak zorunda değilki omunagoym' olmuştur. kaçınınız.

üni yılları boyunca atıp tutmanın (u: onu yaparım bunu yaparım bana iş çok) ne kadar yersiz olduğunu düşündüğün, dünyanın toz pembe olmadığını anladığın andır (u: tam şu an işte:p)

ee askermiyim ben şimdi? deyip kafana dank eden psikoloji türü.

"bi bitse şöyle yapcam , bi bitse böyle yapcam, bi bitse of bi bitse!" dedikten sonra dımdızlak ortada kalma psikolojisidir.