teknoloiyle birlikte gelen çağımızın yalnızlık korkusu(bkz:msn.de kimsenin olmaması)
an itibari ile sözlük açıldığından beri(u: 31 mayıs 2007) ilk defa başıma gelen durum.
(bkz:ydu uyuma)
sözlük ne kadar yoğun olsada yalnızlık ortamın sanal olmasından dolayı hep var ve insan etrafında yüzlerce kişi olduğu için her zaman yalnızdır bu psikolojik bi durum olsa bile bazen insanın üstünde ağır etkileri bulunabiliyo
çok sıkıcı bir durummuş kendi kendime yazıyomuşum gibi oluyor ama hadi biraz hareket
en güzelidir, ben bu sözlüğü tekken seviyorum, kimse yazdıklarımı üstüne alınmazken, böyle sakin sakin, oooh, huzur böyle birşey olsa gerek, ben çıktıktan sonra dileyen üstüne alınır, dileyen başka birşey yapar
(bkz:ben lafımı ortaya gorum, beğenen alır gider beğenmeyen gaçar gider)
(bkz:ben lafımı ortaya gorum, beğenen alır gider beğenmeyen gaçar gider)
an itibariyle gerçekle$en kötü hissettirdiğini anladığım olaydır..
sözlüğün kalabalık olması gibi sıradan bir durum (u: tekte olsam başkalarıda olsa bişey farketmiyoki zaten)