sonu çok pis romandır, onca çile sonrasında bir türk insanı olaraktan mutlu sonlara alışkın beni derinden etkilemiştir
kısaca, korku psikolojisi nden dem vuran; toplumun propoganda, beyin yıkama vb. vs ile manipüle edilmesi durumunun konu edildiği, okunması gereken bir george orwell kitabı.
neden klasik olduğu anlaşılandır.içinde barındırdığı ve herkesin siyah giydiği yerde yeşil giyme özgürlüğü isteyen ya da roman ifadesiyle 2 çarpı 2 eşitir 4 deme özgürlüğüne sahip olmayı isteyen karakterin umudunun dışavuramadığı,beyin dalgalarında kalan haykırışı olan: umut ploreterlerdedir cümlesi ironinin dibine vurmuştur.içinde geçen pek çok zekice saptamanın dışında özellikle şu cümleler kafama kazınmıştır:
parti' nin en gönüllü kendini adamış elemanları hep kadınlardı; özellikle sloganları yutarcasına belleyenler; amatör ispiyoncular, parti' ye taparcasına bağlı kişiler, genç olanlarıydı
(bkz:cumhuriyet mitingleri)
(bkz:saadet partisi kadınları)
parti' nin en gönüllü kendini adamış elemanları hep kadınlardı; özellikle sloganları yutarcasına belleyenler; amatör ispiyoncular, parti' ye taparcasına bağlı kişiler, genç olanlarıydı
(bkz:cumhuriyet mitingleri)
(bkz:saadet partisi kadınları)