ankara

can gazalcı'nın annemin sandığından daha mutsuzum isimli hikaye kitabında şuna benzer bir şeyler vardı sanırım;

'sakarya caddesi, canlı bir caddedir burası. çiçek kokusuyla balık kokusunun karıştığı yer. midye dolma var, deniz yok, çiçek var, deniz yok, çiçek denizde de yok, olsun yosun var ama, dans var deniz yok, denizde dansetmeyen canlı mı var, müzik var deniz yok.. iyi canım yoksa yok, ankara'yı seviyorum ben..'

hüzün şehri.