sasırma duygusu...buyudukce azalıyor sizi sasırtan seyler..aslında azalan sasırma duygusu..zira herseyi duymaya,yasamaya alısıyor insan..hic bisey koymaz oluyor..gozyasları azaldıgı gibi guluslerimizdeki ictenlik de azalıyor zamanla..duygularımızı yitiriyoruz her yeni gunle beraber..kendimizi korumak cabasıyla etrafımıza ordugumuz koruma cemberi gittikce daralıyor ve bu sefer bunun icinde bogulmaya basladıgını hissediyor insan..bırakın ne gelirse yasayın gitsin oysa..kanınızın cektigi sekilde..acıyıda sevinci de yasamalı..ben kaybolan duygularımı ozledim..
yaz tatili
duzenli hayat
bir hata yaptığında sorumluluğun sana yüklenmemesi.. böyle olduğunu bilsek bu kadar can atmazdık büyümek için ama neyse artık