yıllar önce bendeniz, ıstanbul başakşehir ii. etap’da, kırk dört dairelik apartmanların birinde otururken, hatice abla dediğimiz; en büyüğü o zamanlar on beş yaşında olan, beş çocuklu bir kadıncağız vardı; üçüncü katta otururdu.. gamze’lerin dairesinin çaprazında güneye bakan cephede..
maşaallah nazar değmesin beş çocuğunu da normal yoldan doğurmuştu.. normal (vaginal) yoldan doğurmanın erdemini, mazoşıstce duygular yaşatarak bedenine adeta işkenceler çektirmişti yıllar boyu!
en küçüğü o zamanlar üç yaşında olan minik kızından sonra beş para etmez kocası da, hatice ablamın vaginasının elastikiyetini kaybetmiş bir paÇavradan başka herşeye benzediğini söyleyerek, kapıyı çarparak gitmişti işte daha dar vagınali bir hatuna!
haydi döndürsündü kocasını yine yeniden kendine!
söyle hatice abla! biçimini kaybetmiş vaginanla yıllardır tek başına, önüne gelene kutsal vagınal doğumlarını anlatmana; taş gibi kaldığını söyleyerek, kendi söylediğin yalana kendin de inanmayışının üzerinden tam yedi sene geçti değil mi?
hala kendini kandırıyor musun acaba?
kimbilir!
maşaallah nazar değmesin beş çocuğunu da normal yoldan doğurmuştu.. normal (vaginal) yoldan doğurmanın erdemini, mazoşıstce duygular yaşatarak bedenine adeta işkenceler çektirmişti yıllar boyu!
en küçüğü o zamanlar üç yaşında olan minik kızından sonra beş para etmez kocası da, hatice ablamın vaginasının elastikiyetini kaybetmiş bir paÇavradan başka herşeye benzediğini söyleyerek, kapıyı çarparak gitmişti işte daha dar vagınali bir hatuna!
haydi döndürsündü kocasını yine yeniden kendine!
söyle hatice abla! biçimini kaybetmiş vaginanla yıllardır tek başına, önüne gelene kutsal vagınal doğumlarını anlatmana; taş gibi kaldığını söyleyerek, kendi söylediğin yalana kendin de inanmayışının üzerinden tam yedi sene geçti değil mi?
hala kendini kandırıyor musun acaba?
kimbilir!