istiklalde yürürken basıma geldiğinde beni fitil eden durumdur.elinde karpostallarla bana dogru gelen öğrneci kılıklı arkadasımızın,binbir duygu sömürüsü yaparak bir karpostal satmak istemesi sonucu,paramın olmadıgını söylemem,arkasından,paran yoksa neyle dönüceksin eve,muhakkak vardır cevabını almam,üstüne evet var ama tüm para cevabını verip arkasından beklemediğim sekilde bozarız cevabını almam,bu kadar da yüzsüzlük olmaz ki kardesim dicekken,beni son noktaya getiren soruyu duymam.e bari bi sigaran var mı?