leblebinin un haline getirilmiş şeklidir...ağıza alınır,hafif çiğnenir ve nedense ağızdaki toz bitmeden karşıdakinin yüzüne doğru yusufçuk denmesi istenir..gariptir,anlamsızdır,zevklidir...
bakkal rasim amca'nın küf kokulu küçük bakkaliyesinde içi rengarenk; üçgenimsi, yuvarlak ve susamlı kabilinden; ağzınıza attığınızda avurdunuzun şişmesine yol açan şekerleri vardı..
ve plastik takma vampir dişler korkutmak için arkadaşlarınzı..
...ve sarı leblebi tozlarının olduğu bölüm, renkli külahlarda satılan..
her yediğimde dişlerimi sarıya kesen leblebi tozları..
kuzenim tuğba, içine toz şeker atarak yerdi; ona içimden salak derdim..
oysa leblebi tozu olduğu gibi yenmeliydi.
Öylesine yapmacıksız, ve katışıksız..
ve yendikten sonra üzerine içilen elmalı oralet..
yıl 1980'ler.. anımsadığım küçük kıza dönüş....