sozluk yazarlarinin nicklerinin hikayesi – ydü sözlük – kibris ta bir sözlükcük | artik haber daha yakin
ufakliklarin kendilerine yavru dememden oturu onlarda ya$li olmama atifta bulunarak baba lakabini takmalari (u: swh)
daha yeni yazar olduğum dönem mesaj aparatı aracılığıyla nikini hatırlamadığım bi' yazar tarafından anlatmamın istendiği hekaye. ama daha bodoslama dalmıştı arkadaş, yanlış hatırlamıyorsam. "neden lilith" gibi. ne cevap verdiğimi de hatırlamıyorum ama kesin atara bağlamışımdır biraz(u: swh). ama böyle soru mu olur arkadaşım. bi' selam ver, hal hatır sor falan. diğ mi. yeni yazar olmuşum, sap sap bakınıyorum, bunlar ciddi mi, ne tartışıyorlar, ne dolap dönüyo lan burda diyerekten. neyse, benim hikayem ey sözlükçü, gayet boktandır. nettir. dolambaçsızdır. lilith hanım kızımız mitolojilerde dişi şeytan olarak bilinen ve ilk feminist olarak kabul edilen cadının önde gideni arkada durmayanıdır. daha fazla ayrıntıya inip de kafa ütülemenin kimseye hayır getirmeyeceğini düşünüyor, semavi dinlerde de selam çakan bi cadının adını nik olarak kullanmamın ne kadar ironik olduğunun altını çizip kendime de ayar veriyor ve gidiyorum.(u: selametle canlar)

edit: yahu hekaye diyorduk, bense asıl boktan hekayeden bahsetmemişim. aslında gayet kısa ve özdür. ablam olacak hatunun bok yemesidir bu nik. odur beni mitolojiyle tanıştıran. işte her genç gibi ben de kafayı mitolojiyle bozmuştum bi' ara. işte lilith figürü ordan kalma. dahası, kafasını -izmlerle bozmuş bi' hatun var ortada. kan mı çekiyor, bilemiyorum ama cezbetmişti ve halen daha cezbeder beni yahşi yaratık lilith. her ne kadar manik depresif ve bi' o kadar da çılgın metalci karıların avuntusu olsa da.
benim tatlı nickimin hikayesi pek acıklıdır. eski nickimle herkesin kavgası vardı, pek severdim nickimi, hayatamın anlamı idi o; ismim, canım, biriciğimdi. açık ve netti. ben de öyleydim. ama baktım yaftalanıyorum, terkettim eski nickimi ve sözlüğü. o zamanlar bu sözlük bir tuhaftı, iki-üç tane kendini bilmez canlarının istediği gibi at koştururlardı, işlerine gelmeyenin yazılarını siler giderlerdi. 'ulan onlar siliyor benim ne eksiğim var' dedim, her entrimi kendim sildim. sonra sözlüksüz duramadığım bir anda herşeye bir daha başlamak için geldiğim bir gün(u: artık zaten o kendini bilmezler de sözlüğe uğramaz olmuşlardı)(u: meğer tartışmak hoşlarına gidiyormuş)(u: ben ve benim gibiler çekip gidince onlar da kayboldular yavaştan) yeni bir nick geldi aklıma, aha da o nick bu nicktir. kendimi gerçekten de öyle mi görüyorum, neredeyse evet, ama bazen hayır. kötülere bakınca öyleyim, iyilere bakınca pek bir fenayım, o yüzden kötülere bakıyorum, egomu besliyorum, 'onlar varken sen meleksin, sutten cikmis ak kasiksin' diyorum kendime
aslinda cosx olcakti. kabul etmedi ozamanlar hotmail. kullaniliyor abicim bu dedi bana. çok inatlaştık. ama ben kazandım.(u: yoksa o mu)(u: ben lan ben)