yas kac olursa olsun anneye ihtiyac duymak

ben artık büyüdüm sana ihtiyacım yok diyemeyeceğimiz tek kişilerdir onlar.bağırırsınız çağırırsınız yinede size sırtlarını asla dönmez aksine daha bir şefkatle yaklaşırlar.sizi korurlar.uzakta olsanız varlıklarını hep hissettirirler.hayattaki en kutsal varlıktırlar çünkü onlar.hastalandığınızda sizinle kimse ilgilenmezken sabahlara kadar kımıldamadan büyük bir sabırla başınızda bekleyenler yine onlardır.anne..her zaman ihtiyaç duyacağımız kişiler.melekler..

(bkz:ana kuzusu)

erkeklerin hayır diyemedikleri tek kadın (bkz:anne)

ne kadar büyüsende anneyi geçememenin sonucu

kimse kalmasa da yanınızdadır çünkü, hem de hiç birşey beklemeden, var mı böyle bir kişi daha

daha sizi tanımıyorken bile 9 ay hiç şikayet etmeden taşır karnında, kim geceleri 3de bile kalkıp zır zır ağlayan bir bebekle uğraşır, bi tek anne, hem de bir de bunu severek yapar, sanki sizin ona bir faydanız olacakmış gibi, ama zaten o fayda da beklemez, sadece sizi sever, hiç bir şey beklemeden

o yüzden yaş 1 milyon da olsa insanın o yüce varlığa ihtiyacı vardır, onun sevgisine koruyup kollamasına

özlemek, aramak, ona danışmak farklıdır; ihtiyaç duymak, onsuz yapamamak ve eline yüzüne bulaştırdığın her olaydan sonra ya da şefkat aradığında anneeeee diye ana koynuna koşmak farklıdır. kendi ayakları üstünde durabilen ya da durmak için debelenen zatların benimsemediği bir vaziyettir kısaca. yazıktır, günahtır ya. aslında annede de şuç vardır, her dediğini istediğini yaparsan; her bir bokta arka çıkarsan böyle yaş yedi ya da yetmiş demeden ihtiyaç, muhtaçlık duyar sana. hele ki böyle erkeklerden kaçmak lazım, aman şeytan kulağına. çok çektirir, süründürür, deli eder adamı. aman ha. paçayı kurtarmak lazımdır iş işten geçmeden.