buyudukce ozlenen seyler – ydü sözlük – kibris ta bir sözlükcük | artik haber daha yakin
artık sahip olamadığımız, ama bundan 10-15 yıl önce bütün dünyamız olan şeyler..yaz kış demeden sabahlara kadar mahallede oturup çiğdem çitlemek, konu komşudan azar yemek, türlü oyun, muhabbet, birlikte kurulan hayaller ve hiçbirşeyin imkansız görünmediği zamanlar..
kötülük nedir bilmemek herkesi melek gibi görmek...(u: insan yalandanda olsa kendini avutabiliyo hiç deilse)
gecen gün annemle pehlivanogluna gittik.kapının önündeyken eski günler aklıma geldi.cocuklugum.4 kişiydik.metehan,fırat,samet ve ben.

girerdik kapıdan ve dogruca cikolata reyonuna.tobleronlar pahallıydı o zamanlar.calardık bizde.ceplerimize birer tobleron koyar cıkardık,kimsede görmezdi.sonra bigün biz girmedik.samet işi büyütcekti.istemedik girmeyi,o giricem dedi.girdi.cıkamadı.yakalandı.güzel bi sopa yedi.bizde kıs kıs gülüyoduk.ilkokul cocuguyuz daha.o anlar geldi aklıma.yok.hırsızlıgı özlemedim.arkadaslıgı özledim sadece...
hiçbirşeyin sonunu düşünmemek.

sobaya ellersem elim yanar diye düşünmeden elleyebilmek .aşağıya atlarsam uçamam diye düşünmeyip atlamak