cocuklardan nefret etmek – ydü sözlük – kibris ta bir sözlükcük | artik haber daha yakin
anne babayla aynı evde kalınıyorsa en çok gelen misafirlerin çocukları kalır başınıza. bilgisiyarın başına üşüşürerek tüm cd'lere "o ne bu ne" diye yapışırlar, "ananın amı" demek istersiniz ama söyleyemezsiniz. hepsini teker teker sokup çıkartırırlar.

yüzlerinde salak bi ifade vardır sürekli. ufaktan mırın kırın etseniz gider şikayet ederler. ne hali varsa görsün diyerek odada tek başına bıraksanız, bu sefer anneleri "aman dağıtmasın bi yerleri" cümlesiyle alttan alta mesaj verir size. aslında çocuğa mukayet ol demek istiyordur.

çocukları sevmem, benim olmadığı sürece, mecbur muyum lan ben her sarı saçlı mavi gözlü ya da nasılsa işte elalemin piçlerine "ah yavrum ne şekersin" demeye. turkcell reklamında şarkı söyleyen kızı da sevmiyorum lan, hatta ne zaman sesini duysam kafasını alıp duvardan duvara vurasım, onu feryat figan ağlatasım geliyor.

sana kardeşimin, çocuğumun, yeğenimin resmini yollayacağım mail olarak görsen ne tatlı diyor bi de manyaklar, hee yolla bakarım diyor ama açmadın siliyorum, ulan iyi ki bi çocuk yapmışsınız be, bana ne lan sizin götü boklu veledinizin spastik gülüşünden.

fırsatını buldum mu korkutuyorum ben çocukları, gece rüyasına girip parmağının kesilmesinden tutun da ağzını burnuna dağıtırım lan piç senin cümlesine kadar her şeyi söylüyor, bazen de boğazlarını sıkıyorum ufaktan, ağlayak gidip söylüyorlar beni, inkar ediyorum soğukkanlı bi şekilde, herhalde bilgisayar oyunlarından etkilendi diyorum, ona mı inanacaklar bana mı?