yazarın iki senedir küfrettiği yakın doğu'nun cilvesidir. artık yazar(u: yani ben) bu duruma alışmış ve cuma akşamları alkolu azaltıp eğlencesini yarım bırakarak tıpış tıpış ev yolu tutmakta ve sabah 8.00 servisi ile kampüse doğru yol almaktadır. hiçbiri sorun değildir artık, sonuçta alışılmıştır bu duruma ama bir şey vardır ki yazarın kanına dokunmaktadır. siz zaten öğrencisinizdir sabah uyandıran bir anne yoktur evinizde kahvaltı hazırlayan bırakın anneyi bir varlık bile yoktur. aç karnına derse gidilir okulda kahvaltı etmek istersiniz ama ne saçmadır ki bölümün kantini cumartesi sebebiyle kapalıdır.isyanın tavan yaptığı yakın doğunun bir uyuz yanı daha görülmekte ve sövülmektedir.
(bkz:isyanım var ulan)
(bkz:isyanım var ulan)